1995 ஆம் ஆண்டில், மௌசுமி பதக் வடகிழக்கு இந்தியாவில் உள்ள கவுகாத்தி பல்கலைக்கழகத்தில் படித்து வந்த கல்லூரி மாணவராக கவலையின்றி நாட்களைக் கடத்தி வந்தார். பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்தபோது, அவர் தொடர்ந்து தும்முவதையும், எப்போதும் மூக்கு ஒழுகுவதையும் கவனித்தார். அவருடைய தோலும் மிகவும் அரிக்கும். அசாமில் நிலவும் வெய்யிலில் இதற்கு என்ன காரணம் என்று அவரால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.
இது அடிக்கடி நிகழும்போது, அவர் உள்ளூர் மருத்துவர் ஒருவரிடம் சென்றார். அவர் கேட்க விரும்பாத செய்தியை மருத்துவர் கூறினார். “அலர்ஜி என் வாழ்வில் வரவேற்காத விருந்தாளியாக வந்துவிட்டது. அந்த நேரத்தில் இது என் இயல்பான வாழ்க்கையை சீர்குலைக்கும் என்று கூட எனக்குத் தோன்றவில்லை, ”என்று ஹேப்பியெஸ்ட் ஹெல்த் உடனான தொலைபேசி அழைப்பின் மூலம் பிஹு நடனக் கலைஞரான (அசாமிய நாட்டுப்புற நடனம்) பதக் நினைவு கூர்ந்தார்.
ஒவ்வாமைகளைக் கண்டறிந்தபோது
சில வருடங்கள் சென்றன, அவர் நாளுக்கு நாள் ஒவ்வாமை எதிர்ப்பு மருந்துகள் மற்றும் நாசி சொட்டுகளை அதிகளவில் சார்ந்திருக்க வேண்டியிருந்தது. “ஒவ்வாமை என்னை எப்போதும் சோர்வாக உணரச் செய்தது. என் வாழ்நாள் முழுவதும் நான் உடல் தகுதியுடன் இருந்தேன், இது எனக்கு ஏன் நடக்கிறது என்று என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை, ”என்று அவர் கூறுகிறார்.
பல மருத்துவர்களைக் கலந்தாலோசித்தும், தீர்வு கிடைக்காததால், புதுதில்லியில் உள்ள அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் கழகத்திற்கு (AIIMS) சென்று சிகிச்சைகளைத் தேட முடிவு செய்தார். “நான் 35 வெவ்வேறு ஒவ்வாமைகளுக்கு பரிசோதனை செய்து பார்த்ததில் அத்தனை ஒவ்வாமைகள் எனக்கு இருப்பதை மருத்துவர்கள் உறுதிசெய்தனர். ஒவ்வாமைக்கு எந்த சிகிச்சையும் இல்லை என்றும், முன்னெச்சரிக்கையுடன் அவற்றை நான் நிர்வகிக்க வேண்டும் என்றும் அவர்கள் என்னிடம் சொன்னார்கள். உண்மையைச் சொல்ல வேண்டுமென்றால், மனதளவில் நான் மிகவும் உடைந்துவிட்டேன்,” என்று பதக் அழைப்பில் இருமியபடி பகிர்ந்து கொண்டார். அவருக்கு எதற்கெல்லாம் ஒவ்வாமை இருக்கிறது என்று அவருக்கே நினைவிருப்பதில்லை.
பருவகால ஒவ்வாமைகள் அதை மோசமாக்கியது
பாதக் ஒவ்வாமை ஏற்படுத்தும் முக்கிய ஒவ்வாமைகளில் ஒன்று தூசி மற்றும் மகரந்தம் ஆகும். “கௌஹாத்தி மிகவும் தூசி நிறைந்தது, மேலும் நான் பகலில் வெளியே செல்வதற்கு சிறந்த இடமாக இல்லை. எனவே நான் வெளியே செல்ல வேண்டியிருந்தால் நிச்சயமாக என் ஒவ்வாமை மாத்திரைகள் இல்லாமல் செல்ல முடியாது” என்று அவர் கூறினார். “நான் தொடர்ந்து தும்முகிற நபர் என்று அறியப்படுகிறேன்!” என்று சொல்லி சிரித்தார்.
“ஆனால் எனக்கு ஆண்டின் மோசமான நேரம் பருவம் மாறும் போது. அப்போதுதான் என் ஒவ்வாமை உச்சத்தை அடைகிறது,” என்கிறார் அவர். ஒவ்வாமை எவ்வாறு வெளிப்படுகிறது என்று கேட்டபோது, பெரும்பாலும் தொடர்ந்து தும்மல் வருவதாகக் கூறுகிறார். அது இருமல் மற்றும் அரிப்பு, கண்களில் நீர் வடிதல் போன்றவை இருப்பதாக அவர் விளக்குகிறார்.
அவருக்குப் பிடித்தமான பூக்களைத் தொட முடியாததில் இருந்து அவருக்குப் பிடித்த காய்கறிகளைத் துறப்பது வரை அவருடைய ஒவ்வாமை அவரைப் பல சிறிய வழிகளில் பாதித்தது. “எய்ம்ஸில் உள்ள மருத்துவர்கள், மெலிதான காய்கறிகளை சாப்பிட வேண்டாம் என்று என்னிடம் சொன்னார்கள். ஏனெனில் அது ஒவ்வாமை எதிர்வினையைத் தூண்டும், மேலும் நான் சுவைத்து வளர்ந்த சில இலைக் காய்கறிகளையும் கூட சாப்பிட வேண்டாம் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டேன்” என அவர் கூறுகிறார்.
அப்போதிருந்து, அவர் தனது உணவில் கத்தரி, பூக்கள், பிரெஞ்ச் பீன்ஸ், லாங் பீன்ஸ், வெள்ளரிகள், வாத்து மற்றும் புறாக்களால் செய்யப்பட்ட சுவையான உணவுகள், கொலோகாசியா இலைகள், ஆப்பிள், கிட்னி பீன்ஸ், கரும்புள்ளி பீன்ஸ் மற்றும் வெண்டைக்காய் உள்ளிட்ட பல உணவுப் பொருட்களைத் தவிர்க்கிறார்.
ஒவ்வாமை மற்றும் ஆஸ்துமா
அலர்ஜியால் ஆஸ்துமா வரலாம் என டெல்லி மருத்துவர்கள் எச்சரித்துள்ளனர். இது சில வருடங்கள் கழித்து உண்மையாகிவிட்டது.
“எனது குடும்பத்தில் மிகவும் விருப்பமான பாரம்பரியங்களில் ஒன்று குளிர்ந்த இரவுகளில் நெருப்புக்கு அருகில் அமர்ந்திருக்கிறது. எனக்கு ஆஸ்துமா வந்த பிறகு, என்னால் அதையும் செய்ய முடியவில்லை. புகை எனக்கு இருமல் மற்றும் மூச்சுத் திணறலை ஏற்படுத்தும்,” என்கிறார் பதக்.
இருபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அவருடைய ஒவ்வாமை மோசமடைந்தது. “நான் பயன்படுத்திய ஒவ்வாமை எதிர்ப்பு மருந்துகளின் வழக்கமான டோஸ் இனி பலனளிக்காது. கடந்த சில ஆண்டுகளில், என் மருத்துவர் மருந்தின் அளவை அதிகரித்தார். அதனால் நான் தொடர்ந்து மயக்கம் மற்றும் தூக்கத்தில் இருக்கிறேன். எனது உடல் எடையும் கூடிவிட்டது,” என்று விளக்குகிறார் பதக்.
அலர்ஜியின் தாக்கத்தைக் குறைக்க நடனம்
கல்லூரியில் படிக்கும் போதே பதக் பிஹு நடனம் ஆடத் தொடங்கினார். மேலும் நடனத்தின் மீதான அவரது காதல் என்றும் குறையவில்லை. உண்மையில், அது அவரைக் காப்பாற்றியது. மாரத்தான் ஓட்டம் மற்றும் பிஹு பட்டறைகளை தீவிரமாக ஒழுங்கமைப்பது தனக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருவதாக அவர் குறிப்பிடுகிறார்.
“எனக்கு ஒவ்வாமை இருந்தால் என்ன செய்வது? அதனால் என் வாழ்க்கை நின்றுவிடுகிறதா? நான் அப்படி நினைக்கவில்லை, ”என்று அவர் ஒரு நம்பிக்கையான வாசகத்துடன் முடிக்கிறார்.
